Si BrIaN

Kumusta mga readers!? Itatago ko nalang ang sarili ko sa pangalang "Brian", isa akong masugid na tagabasa ng mga stories sa site na to, kaya naisip ko na isulat na rin ang mga karanasan ko sa buhay... sana ay magustuhan nyo.DesCRibe ko muna sarili ko... Ngayon, 18 na ako, magna-19; mestizo-type ako, madalas napapagkamalan na may dugong Spanish, 5'7" ang height, yun nga lang eh medyo payatin; I mean, payatin talaga ako! Pero may itsura naman!

Sa PiLiNg Ng PaMiLyA Ni MiSiS (part 1)

Magmula ng mag-abroad ang asawa kong si Lisa ay sa biyenan ko na ako tumira. wala na kasi akong mga magulang. Parehong nasawi sa isang aksidente sina mama at papa. Ang asawa naman ng biyenan ko ay pumanaw na rin. Ang tanging kasama niya sa bahay ay ang panganay nyang anak na si Kuya Dave. Laking Tarlac ako at ang trabaho ko ay sa Makati. napagkasunduan namin ni Lisa na bitawan na ang inuupahan nmaing apartment at dun na lamang ako tumira sa biyenan at bayaw ko. Tutal ay mag-isa lamang ako at sayan ang 12 thousand na binabayad sa apartment. Nagbibigay na lang ako ng pera pandagdag sa mga babayarin.

Ang Gwardya Sa Ospital

Nangyari ito ng ma-confine ang sister ko sa isang hospital sa may bandang Monumento, Caloocan. Sensitive kasi sya manganak so ng humilab ang tiyan nya sinugod na sya agad sa ospital. Since wala iba pwede magbantay pag gabi, ako ang na-toka magbantay dito at uuwi na lang ako pag may pumalit na sa umaga at papasok naman ako sa school. Di ako sanay matulog sa ibang lugar, so ng first night ko sa pagbabantay naglakad-lakad ako sa kabuuan ng ospital. Mga 11pm na yun, wala ng tao, mga nurse nalang sa nurse station... bumaba ako sa may main door may upuuan dun pinaka waiting area ng Out Patient Department.

The Audition

Malakas ang ulan ng lisanin ko ang aming  opisina. Wala naman napabalitang darating na bagyo ng araw na iyon pero halos buong araw ay walang tigil ang pagbuhos ng ulan. Sa aking pag-alis sa opisina ay mas lalo naman bumuhos ang malakas na ulan. Nais ko sanang bumalik sa aming opisina subalit mas ma-trapik ang daan pabalik doon. Kaya naman naisipan ko na lamang dumaan sa malapit na mall upang doon na lamang magpatila ng ulan. Tiyak kasi na mas grabe ang trapik sa dadaanan ko papauwi sa aming bahay.